به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیر هراز»،به نقل از خبرگزاری فارس «پایتخت» مدتهاست یکی از محبوب‌ترین سریال‌های تلویزیون ایران بوده، اما فصل هفتم آن واکنش‌های متفاوت و عمدتاً انتقادی را برانگیخته است. بسیاری از مخاطبان احساس می‌کنند که این فصل نه‌تنها از لحاظ کیفی افت کرده، بلکه تغییراتی در مفاهیم و شخصیت‌پردازی آن رخ داده که به مذاقشان خوش نیامده است.یکی از نکات بحث‌برانگیز قسمت اول، سکانسی است که در آن نقی معمولی، نماد غیرت خانوادگی در سریال، توسط یک گراز (که نماد بی‌غیرتی تلقی شده) به زمین می‌خورد. برخی این صحنه را نمادی از تغییر ارزش‌ها در داستان و حتی حمله به مفهوم غیرت مردانه در فرهنگ ایرانی می‌دانند. این موضوع در کنار دیالوگ ارسطو که می‌گوید «الان مردم عوض شدن گل»، باعث شده برخی مخاطبان تصور کنند که سریال تلاش دارد به تغییرات اجتماعی دامن بزند یا برخی مفاهیم سنتی را زیر سؤال ببرد.
از سوی دیگر، بسیاری از مخاطبان معتقدند که «پایتخت» پس از درگذشت خشایار الوند، نویسنده‌ی فصول موفق قبلی، افت محسوسی داشته است. فیلمنامه‌ی این فصل، با وجود تلاش‌های محسن تنابنده، دچار ناهماهنگی و کمبود جذابیت شده، بازی‌ها مصنوعی‌تر از قبل به نظر می‌رسند، قاب‌بندی‌ها و حال‌وهوای تصویری آن جذابیت گذشته را ندارند، و شخصیت‌هایی که در فصول گذشته به‌خوبی پرداخته شده بودند، در این فصل یا حذف شده‌اند یا کارکرد مشخصی ندارند. چهره‌ی مصنوعی هما و فهیمه، تغییر در نحوه‌ی تعاملات دانشجویان با یکدیگر، و تمسخر یک روانشناس مومن از دیگر نکاتی هستند که برخی منتقدان به آن‌ها اشاره کرده‌اند.یکی دیگر از مسائل مورد انتقاد، حجم بالای تبلیغات در سریال است. پایتخت همیشه در فصول قبلی هم حامیان مالی داشته، اما این بار تبلیغات مستقیم و غیرمستقیم آن به حدی زیاد شده که برخی مخاطبان احساس می‌کنند سریال بیش از هر چیز، به یک پلتفرم تبلیغاتی تبدیل شده است.
علاوه بر این، در قسمت دوم سریال، نزدیک به نیم ساعت از زمان صرف صحنه‌های بازی مافیا شده است، که به اعتقاد بسیاری از مخاطبان، روند قصه را کند و غیرجذاب کرده است. همچنین، حضور تعداد زیاد شخصیت‌ها از جمله بهروز، رحمان، رحیم، رحمت، فهیمه و … باعث شده که داستان انسجام خود را از دست بدهد و برخی کاراکترها بدون نقش خاصی در جریان قصه باقی بمانند.
در مجموع، «پایتخت ۷» بیش از آنکه یک دنباله موفق برای این مجموعه باشد، به نظر می‌رسد تلاشی برای زنده نگه داشتن یک برند محبوب اما رو به افول است. اگرچه همچنان شوخی‌ها و لحظاتی از طنز در آن دیده می‌شود، اما روح اصلی آن که بر پایه‌ی همدلی، قصه‌های جذاب و شخصیت‌پردازی دقیق بنا شده بود، به‌تدریج کمرنگ‌تر شده است. شاید بهتر باشد که این سریال در اوج خداحافظی می‌کرد، پیش از آنکه خاطرات خوش گذشته را هم تحت تأثیر قرار دهد.
- نویسنده : هادی قنبری مصیر
لینک کوتاه :
https://safireharaz.ir/?p=5613
