چهل روز در فراق خورشید گذشت و زمین و آسمان همچنان می‌گریند
چهل روز در فراق خورشید گذشت و زمین و آسمان همچنان می‌گریند
چهل روز از فراق خورشید گذشت. اگر چهل سال یا چهل قرن دیگر هم بگذرد نام علامه ذوالفنون حسن زاده آملی کمرنگ نخواهد شد.

سفیر هراز _ مهرداد محمدی| چهل روز از فراق خورشید گذشت و آسمان همچنان می‌گرید که انگار مادری در ماتم فرزندش می‌بارد. آسمان سراسر اشک شده است و تاب و توان از دست داده است. ای آسمان و ای سقف زمین تو را چه شده است اینگونه بی تابی؟!
آیا داغ فرزند دیده‌ای؟! فرزندی از تبار علویان. علامه ای ذوالفنون!
چهل روز گذشت اما همچنان نالانی؟؟ می‌دانم اگر چهل سال یا چهل قرن دیگر هم بگذرد نام علامه ذوالفنون حسن زاده آملی کمرنگ نخواهد شد.

ببار ای آسمان اگر همه ابر ها قطره شوند و قطره های باران جمع شوند و به دریای مازندران بریزند و اگر چوب جنگلها سراسر قلم شوند نمی توانند مقام و جایگاه علامه حسن زاده آملی این بزرگ مرد دیار علویان را توصیف کنند.
ببار ای آسمان که داغ سنگین است. ببار تا زمین تب کرده از داغ فراق این فرزند دیار علویان و این پدر دینی شیعیان، این عالم ربانی را قابل تحمل تر کنی!
چطور می‌شود این داغ را فراموش کرد؟! این عالم ربانی، این علامه ذوالفنون، این دانشمند عارف و عالی مقام که با این همه آثار علمی اینگونه ساده زیست بود.
مردی که نامش پرچم افتخار آمل و مازندران و حتی فراتر از آن ایران را در جهان بالابرد.
او علامه ذوالفنون بود و فیلسوف جهان اما اینگونه بی ریا و عاشق خانه و خانواده و مردم و دیارش پر آوازه اما خاکی ساده بود.
او پدر علم جهان و علامه دهر بود ولی محل سکونتش در روستای کوچکی به نام ایرا بود.
او با چنین مقام و درجه‌ای که آنقدر پر آوازه و نامدار بود که اگر می‌خواست، می‌توانست هر مکان مقدس روی زمین را به عنوان آرامگاه ابدی‌اش برگزیند؛ اما نخواست
در دیارش، در زادگاهش و کنار همسرش ماند و آرام گرفت چون از مادیات و مقام به دور بود. او دنیا را پلی برای آخرتش می‌دانست نه مکانی برای جاه طلبی و پشت میزنشینی


او عاشق خدا، رسالت، امامت و ولایت بود نه مقام و منصب
چگونه می‌شود خصوصیت این علامه را با چند جمله بیان کرد آیا کسی قادر است علامه حسن زاده آملی علم لدنی داشت. هرچه بگوییم و به رشته تحریر درآوریم نمی‌توانیم قطره‌ای از این دریای علم را توصیف کنیم. باید بر روی زمین علامه حسن زاده دیگری پرورش یابد تا بتواند علامه حسن‌زاده را توصیفش کند و به ما بشناساند تازه اگر توان درک جایگاه این عالم ربانی را داشته باشیم.
ای خورشید علم و دانش و روشنایی بخش این کره خاکی؛ از گرمای وجود شما بود که شاگردانی پروراندی که هر کدامشان اساتید علم و فقه و دین و تشیع هستند.درود و رحمت خدا بر تو ای خورشید عالم تاب هستی.

ای علامه ذوالفنون! نام زیبایت مُهر پر اعتباری است بر پرونده سرزمین ایران و لوحی زرین بر قله بلند علم و دانش که نام آمل را روی نقشه جهان پررنگ و پر افتخار کرده است و هیچ چیز نمی‌تواند آن را کمرنگ یا پاکش کند.
نامت تا ابد جاودان علامه ذوالفنون، ای خورشید همیشه تابان در دیار علویان

  • نویسنده : مهرداد محمدی