به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیر هراز»؛ به نقل از «بلاغ»، در روزهایی که دلها از اضطراب و بیقراری لبریز است، یاد امامی که در دل طوفان، آرام بود، مرهمی برای جانهای خسته به شمار میآید . شهادت امام رضا (ع) را تنها نباید رویدادی سوگوارانه دید؛ بلکه باید آن را فرصتی برای بازخوانی سیرهای دانست که در آن، آرامش نه یک واکنش، بلکه انتخابی آگاهانه است.
امام هشتم شیعیان در دوران حکومت مأمون عباسی، زیر فشارهای سیاسی و در تبعید، با هجمههای فکری و تهدیدهای امنیتی روبهرو بود؛ اما در همین فضای پرتنش، با مناظرههای علمی، گفتگوهای آرام و اخلاقی کریمانه به جهانیان آموخت که سکینه قلبی از ایمان میجوشد، نه از امنیت ظاهری.
یکی از روایات کلیدی ایشان که نوری بر این مسیر میافکند، در کتاب «عیون اخبار الرضا» آمده است: قالَ الرِّضا (ع): مَن رَضِیَ بِقَلیلِ الرِّزقِ مِنَ اللّهِ، رَضِیَ اللّهُ عَنهُ بِقَلیلِ العَمَلِ. (عیون اخبار الرضا، جلد ۲، صفحه ۵۶)
به این معنا که: هر کس به روزی اندک از جانب خدا راضی باشد، خداوند نیز به عمل اندک او راضی خواهد بود .
این کلام، فراتر از یک توصیه اقتصادی، نسخهای آرامشبخش برای انسان معاصر است. در جهانی که آدمیان با حرص و رقابت، آرامش خود را از دست دادهاند، امام رضا (ع) به قناعت، رضایت و اعتماد به حکمت الهی دعوت میکند. رضایتی که نه انفعال است و نه بیتفاوتی، بلکه تمرکزی ژرف بر معنای زندگی است.
شهادت امام رضا (ع) در توس، غربتی است که هر سال تکرار میشود؛ اما در دل این غربت، نوری است برای آنان که در جستوجوی آرامش درونیاند. بیاییم در این ایام، نه فقط سوگوار باشیم، که سیره رضوی را چراغ راه خود کنیم—تا در دل بیقراریها، به آرامشی پایدار برسیم که از ایمان و معرفت میجوشد.
یادادشت: حجتالاسلام علی اکبر زارعیان کارشناس مسائل مذهبی