زندگی نامه شهید «پرویز علویان» از آمل
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیر هراز»، شهید «پرویز علویان» در بیست هشتم مهر ۱۳۴۷ هجری شمسی فرزند : عزیزالله در آمل به دنیا آمد .شهید «پرویز علویان» در سایه محبت های پدر و مادر پاکدامن و مهربانش دوران کودکی را پشت سر گذاشت و بعد وارد مدرسه شد و به فراگیری تحصیل پرداخت، ایشان رفتار مناسب و اخلاقی خوب در خانواده داشتن و به همه افراد خانواده بخصوص پدر و مادر خود علاقمند و احترام می گذاشتند و الگوی مناسبی برای برادران و خواهران خود بودند.
شهید «پرویز علویان»بعنوان سرباز در ارتش جمهوری اسلامی ایران به اسلام خدمت می کرد که سرانجام در بیست و یکم فروردین ۱۳۶۷ در منطقه پنجوین شهد شیرین شهادت نوشید و در جوار رحمت الهی جای گرفت. پیکر پاک این شهید عزیز پس از تشییع در امام زاده ابراهیم(ع) گلزار شهدای آمل به خاک سپرده شد.
سلام و درود خدا بر روح پاک و مطهرش.
وصیتنامه«پرویز علویان» از آمل
بسم الله الرحمن الرحیم
من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضى نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا قرآن کریم
از مومنین مردانى هستند که با خداى خود پیمان بسته بودند و بر این میثاقشان وفا نمودند و به فیض شهادت نائل گشتند و یا در انتظار آن لحظه شمارى مىکنند و در حکم خدا تغییرى و زوالى نیست.
فرزندانى پاک از سلاله خاندان پیامبر اکرم و ائمه هدى براى پیشبرد اهداف عالیه دین اسلام، خون پاک و پربهاى خود را نثار دین رسول الله کردند و در این راه تا پاى جان پیش تاختند و براى ساختن جامعه الهى در این مسیر از خود گذشتنها کردند.
آرى بچه هایى آمدند و چنین بر خون غلطیدند تا آینده را نگهدارند و روند تاریخ را به هرکس نسپردند. اما اینها براى ساختن آینده، خود را سوزاندند. آرى از خون خود خوان سرخ ساختند قبل از اینکه به زمین بیفتند. برادران عزیزم! از شما مى خواهم که در راه اسلام با عشق و علاقه کار کنید و با دشمنان اسلام با قاطعیت تمام رفتار کنید و نگذارید که هرچه دلشان خواست به اسلام و مسلمین بگویند. امیدوارم که اگر بدى از من دیدید حلالم کنید تا در پیش خداوند متعال رو سیاه نباشم.
خواهران گرامیم سلام. از تک تک شما طلب حلالیت مى کنم. امیدوارم که چون زنیب باشید و حجاب خودتان را که از خون برادرتان هم کوبنده تر است حفظ نمائید و با خواهران بى حجاب در درجه اول و دوم امر به معروف و نهى از منکر و در درجه سوم با قاطعیت تمام رفتار کنید. خواهران عزیزم! اگر در طول این چند سال زندگى از برادر خود خطائى دیدهاید به بزرگواریتان مرا ببخشید و از تک تک تان خواهشمندم که لااقل هر هفته روزهاى پنجشنبه بر مزار من بیایند تا برادرتان را فراموش نکنید.
حضور تمامى دوستان و آشنایان سلام و از تک تک عزیزان خواهشمندم که اگر از من بدى دیدند به بزرگواریشان ببخشند تا پیش خدا روسیاه نباشم.
این وصیت نامه توسط برادر عزیزم ناصر رنجبر، واقع در کردستان نوشته شده است. امیدوارم که پدر عزیزم با این دوست عزیز که بیشتر وقتها با ایشان بودم و از درددل هاى من آگاه بود ابراز همدردى کند و ایشان را مثل سایر بچه هایش دوست داشته باشد. والسلام
