کبری اسفندیاریان رئیس بهزیستی آمل در گفت‌وگو با خبرنگار ما با اشاره به آخرین موارد بر اجرای مبلمان شهری در نگاه اجمالی بر شهرهای مازندران اظهار کرد: شاید یکی از دغدغه‌های مهم افراد سالمند، خانواده‌های دارای معلول، کم توان، خانم‌های باردار و یا فردی به هر دلیلی به راحتی در جامعه حضور یابد ایجاد فضاهای […]
کبری اسفندیاریان رئیس بهزیستی آمل در گفت‌وگو با خبرنگار ما با اشاره به آخرین موارد بر اجرای مبلمان شهری در نگاه اجمالی بر شهرهای مازندران اظهار کرد: شاید یکی از دغدغه‌های مهم افراد سالمند، خانواده‌های دارای معلول، کم توان، خانم‌های باردار و یا فردی به هر دلیلی به راحتی در جامعه حضور یابد ایجاد فضاهای قابل دسترس برای این افراد است.
وی با بیان اینکه مبلمان شهری باید به‌گونه‌ای طراحی شود تا حضور همه شهروندان فراهم شود، افزود: در قانون جامع حمایت از معلولان بعد از تصویب در ماده ۵ و فصل دو تاکید بر اجرای طرح ملبمان شهری آمده و دستگاه‌های دولتی با بهره‌مندی از بودجه دولتی از بودجه سالانه دستگاه‌شان برای مناسب‌سازی اماکن خود اقدام کنند.
رئیس بهزیستی آمل با تاکید بر اینکه در این قانون حتی آمده که در صورت اجرایی نشدن مصوبه آن در ادارات و نهادهای دولتی مدیران و روسای آن استعفایشان را بنویسند و بروند، اظهار داشت: امروزه بسیاری از اماکن عمومی و خصوصی شرایط خوب این مناسب‌سازی را ندارند و باعث منزوی شدن بسیاری از سالمندان و معلولان این استان شده است.
اسفندیاریان با اشاره به اینکه اکنون سلامت و روان این قشر از جامعه به مخاطره افتاده است، افزود: زمانی یک سالمند بعد از پشت‌سر گذاشتن سن بازنشستگی در محیط جامعه ما فضایی برای افزایش امید به زندگی وجود ندارد در حالی‌که هر چقدر امید به زندگی این سنین افراد بالا برود مخاطره آن برای خانواده‌های آن‌ها کمتر خواهد بود.
وی با بیان اینکه فرد معلول با روبرو شدن با معلولیت خود با یک نوع تنش روانی برای وی وجود دارد و پذیرش آن بسیار سخت است، تصریح کرد: با وجود این شرایط سخت روحی و روانی اگر شرایط پذیرش این فرد در جامعه نیز فراهم نباشد مطمئنا تاثیرگذاری منفی در زندگی این معلول می‌گذارد.
این مسئول با اعلام بر اینکه یک معلول اصلا نیاز به ترحم ندارد و به مانند همه افراد در جامعه با همان شرایط جسمی اش پذیرفته شود، گفت: با حضور مسئولی در ورودی اداره‌اش برای دیدن آن فرد معلول به نوعی آن حس ترحم را برای وی ایجاد می‌کند تا عزت نفسش را پایین بیاورد.
اسفندیاریان افزایش عزت نفس هر فرد معلول را بازتابش در میادین ورزشی، فرهنگی، اجتماعی، علمی و دانش بیشتر دانست و مطرح کرد: ضرورت دارد تا خیابان‌های قابل دسترس فضایی را برای نابینایان فراهم کنند و موزائیک هایی که خاص این روشندلان هست را بسترسازی کنند نه اینکه در هر کوچه‌ای از سه طرح استفاده شود تا جهت‌یابی باعث هدایت نابینا به سمت دیوار شود تا حادثه بزرگتری پیش بیاید.
وی ادامه داد: ما نیاز داریم تمامی فروشندگان و مغازه‌داران در پیاده‌روها بساط نکنند تا مانع عبور روشندلان شود و یا از آلارم ها و هشدارهایی برای این افراد در سطح شهری از سوی شهرداری ایجاد شود.
رئیس بهزیستی آمل با بیان اینکه متاسفانه امکان عمومی اعم از پارک‌ها، سرویس‌های بهداشتی، پاساژها، پاگردها و پله‌ها در نقاط مختلف شهری ما وجود دارد مانع حضور معلولان، سالمندان و خانم‌های باردار و افراد ناتوان هستند، افزود: انتظار می‌رود روزی به این درک و باور برسیم که همه برابر و زندگی دارند و از فرصت‌های موجود در جامعه همه معلولان هم بهره‌مند شوند.
وی با اشاره به اینکه پس از اجرای طرح شهید رجایی به منظور امتیازدهی به ادارات و دستگاه‌های اجرایی به خوبی مدیران و ادارات ورود پیدا کردند، عنوان کرد: اکنون ۸۰ درصد ادارات آمل از آن چهار گزینه برای مناسب‌سازی جامعه هدف بهزیستی رعایت شده و ۲۰ درصد باقی‌مانده بسیار تخصصی و فضاهای خاصی هستند که استفاده از این اجرای طرح را نمی‌دهند.
اسفندیاریان حضور گسترده بر اجرای این طرح را در سطح خیابان‌ها و از سوی شهرداری‌ها عنوان کرد و گفت: البته در کنار شهرداری‌ها ادارات دیگری مثل گاز، مخابرات، برق، آب نیاز به همکاری دارند.
رئیس بهزیستی آمل با بیان اینکه یکی از مشکلات عمده در سطح شهر بی‌توجهی بر تابلوهای پارک ویژه معلول است که سایر شهروندان خودروهای خود را در آنجا پارک می‌کنند، مطرح کرد: در برخی از خیابان‌های حوزه شهری آمل شرایط لازم برای یک رفت‌وآمد برای عبور افراد سالمند و معلول ویلچرنشین فراهم نیست و این باعث ایزوله شدن این فرد در داخل خانه می‌شود.
