به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیر هراز»؛ به نقل از «بلاغ» واقعه عاشورا تنها یک نبرد تاریخی نیست؛ دانشگاهی است که در آن، امام حسین (ع) و یاران وفادارش، درس «مرگ با عزت بهتر از زندگی با ذلت» را با خون خود بر صحیفه عالم نوشتند. فریاد «هَیْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّه» در دشت نینوا، چراغ راه همه آزادگان شد و الگویی بیبدیل از فداکاری، ایستادگی و آزادگی در برابر فساد و ستمگری را خلق کرد. عاشورا در حقیقت مکتبی است که فراتر از زمان و مکان، برای همیشه تاریخ، پیام حریت و مقاومت را در گوش جان بشریت طنینانداز ساخته است.
قیام عاشورا نه صرفاً حرکتی برای مقابله با ظلم زمانه، بلکه قیامی الهی برای احیای دین، بیداری امت اسلامی و بازگرداندن ارزشهای اصیل انسانی بود. امام حسین (ع) در شرایطی که جامعه اسلامی گرفتار استبداد، تحریف و انحراف از مسیر حق شده بود، با همه وجود قیام کرد تا نشان دهد سازش با باطل، مرگی تدریجی است و تنها راه رهایی، ایستادگی تا پای جان است. این پیام جاوید، در طول قرنها الهامبخش ملتهایی بوده که زیر یوغ ستم و استبداد قرار گرفتهاند.
جنگ ۱۲ روزه؛ تکرار حماسهای حسینی
قرنها پس از کربلا، ملت ایران بار دیگر در آزمونی سخت، در برابر طوفانی از دشمنیها ایستاد. جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، که به دست رژیم صهیونیستی و حامیان آمریکاییاش طراحی شده بود، هدفی جز درهم شکستن اراده ملت ایران نداشت. دشمنان میخواستند با آتش و خون، صدای استقلالطلبی و اسلامخواهی مردم ایران را خاموش کنند، اما عاشوراییان این عصر، با الهام از قیام اباعبدالله (ع)، سدّی از ایمان، ایثار و همبستگی ساختند که ماشین جنگی دشمن را به زانو درآورد.
این نبرد صرفاً درگیری نظامی نبود؛ تجلی روحیهای عاشورایی بود که در رگهای ملت ایران جریان داشت. همانگونه که امام حسین (ع) فرمود «هیهات منا الذله»، ملت ایران نیز فریاد زدند که عزت و استقلال، با خون پاسداری میشود، نه با تسلیم در برابر دشمن.
وحدت؛ حلقه اتصال کربلا و دفاع مقدس
یکی از برجستهترین درسهای کربلا، وحدت و همبستگی میان یاران امام حسین (ع) بود؛ یارانی که از قبایل و اقوام گوناگون، با رنگها و زبانهای متفاوت، گرد پرچم حق جمع شدند و تا آخرین نفس ایستادند. در جنگ ۱۲ روزه نیز شاهد تکرار این روحیه وحدتآفرین بودیم؛ تمام اقوام و اقشار ایرانزمین، از شمال تا جنوب، از شرق تا غرب، اختلافات قومی و مذهبی را کنار گذاشتند و زیر پرچم ولایت و دفاع از وطن، یکپارچه ایستادند. همین اتحاد و همدلی بود که قدرتهای استکباری را مأیوس کرد و ثابت ساخت هیچ نیرویی توان درهم شکستن ملتی متحد را ندارد.
عاشورا به جهانیان آموخت که خون بر شمشیر پیروز است. این حقیقت، نه تنها در کربلا بلکه در طول تاریخ بارها و بارها تکرار شده است. جنگ ۱۲ روزه ملت ایران نیز بار دیگر این پیام را به گوش مستضعفان جهان رساند که در برابر زورگویان و سلطهطلبان، تنها راه پیروزی، مقاومت آگاهانه، وحدت کلمه و پایداری بر ارزشهای الهی است. ملتی که از مکتب عاشورا درس ایستادگی آموخته باشد، هرگز در برابر تهدید و تجاوز سر فرود نمیآورد و عزت را بر ذلت ترجیح میدهد.
در آستانه اربعین حسینی، یاد و خاطره شهیدان کربلا و شهیدان دفاع از میهن، بهویژه شهدای حماسه ۱۲ روزه را گرامی میداریم. آنان مشعلداران راه عزت و آزادگیاند و پیمان میبندیم که تا نابودی ظلم و استکبار جهانی، پرچم مقاومت و عدالتخواهی را برافراشته نگاه داریم.
آری، «باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟ باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟»
خون حسین (ع) و خون شهیدان میهن، تا ابد زنده و راهگشاست؛ چراغی است که نسلها را به سوی آزادگی و عدالت رهنمون میسازد.
عاشورا و دفاع مقدس ۱۲ روزه، هر دو نشان دادند که پیروزی حقیقی در میدان نبرد تنها به ابزار و تجهیزات وابسته نیست، بلکه به باور، ایمان و روحیهی فداکاری مردم گره خورده است. آنچه امام حسین (ع) و یارانش را در برابر سپاه عظیم یزید سربلند کرد، همان چیزی بود که ملت ایران را در برابر دشمنان تا بن دندان مسلح پیروز ساخت «یقین به حقانیت مسیر، اعتماد به وعده الهی و ایستادگی تا آخرین نفس».
این حقیقت تاریخی به همه آزادگان جهان میآموزد که حتی در برابر بزرگترین قدرتها، اگر ملتی بر حق بایستد و از ارزشهای خود پاسداری کند، شکستناپذیر خواهد بود.
یادداشت: فاطمه طاهری کارشناس علوم قرآنی و مدرس حوزه علمیه آمل