زندگی نامه شهید «قنبرعلى غفارى» از آمل
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیر هراز»، شهید «قنبرعلى غفارى» در هفتم تیر ۱۳۴۷ هجری شمسی در در روستای نوده عطایان به دنیا آمد پدرش «ابراهیم »، و مادرش « ربابه آقاجان زاده»، نام داشت.شهید «قنبرعلى غفارى» در سایه محبت های پدر و مادر پاکدامن و مهربانش دوران کودکی را پشت سر گذاشت و بعد وارد مدرسه شد و به فراگیری تحصیل پرداخت، تحصیلات را در مقطع ابتدایی به پایان رساند. ایشان رفتار مناسب و اخلاقی خوب در خانواده داشتن و به همه افراد خانواده بخصوص پدر و مادر خود علاقمند و احترام می گذاشتند.
شهید «قنبرعلى غفارى» با عضویت پاسدار وظیفه در لشگر ۶ ویژه پاسداران به اسلام خدمت می کرد که سرانجام در بیست و پنجم اسفند ۱۳۶۶ در اندیمشک خوزستان شهد شیرین شهادت نوشید و در جوار رحمت الهی جای گرفت.
پیکر پاک این شهید عزیز پس از تشییع در گلزار شهدای روستای نوده عطایان آمل به خاک سپرده شد.
سلام و درود خدا بر روح پاک و مطهرش.
وصیتنامه«قنبرعلى غفارى» از آمل
بسم الله الرحمن الرحیم
وَلا تَحسَبَنَّ الذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ الله أمواتا بَل اَحیاء عِندَ رَبِّهِم یُرزَقون.
آنهایی که در راه خدا کشته میشوند مرده مپندارید بلکه زندگانند و در نزد خداوند روزی می طلبند.
ستایش به نام خدایی که آفرییندهی جهانیان است و به نام خدایی که جان ما در دست او و رفتن ما به سوی اوست.
با سلام بر انبیاء و اولیاء و اولیاالله و خاتم الاوصیاء و حسین و سلام و درود بر امام امت و با سلام و درود بر ارواح طیبه شهیدان از اصحاب پیامبر تا حال مخصوصاً مظلوم کربلا و شهیدان مظلوم جبهه های گرم و سوزان خوزستان و جبهه های سرد کردستان و درود و سلام بر خانواده های معظم شهدا که بهترین عزیزشان را فدای اسلام و انقلاب که اینجانب قنبرعلی غفاری جهت گذراندن دوران مقدس سربازی داوطلبانه به جبهه های نبرد حق علیه باطل در تاریخ ۱۳۶۶/۰۶/۲۵ عازم گردیدم تا بتوانم دِین خود را نسبت به شهدا و اسلام ادا نمایم.
مرگ بهتر از زندگی با ذلت است و مردانه مردن در سنگر را ترجیح میدهم و همچنان که سرور شهیدان زیر بار ذلت نرفت و کشته شدن در راه خدا را ترجیح داد، توانسته باشم با خون خود جزء خونهایی که چون سیل درخت پاینده اسلام را آبیاری کند موثر باشم. باشد که وضوی خونمان در رسیدن به لقاء الهی و انتقام گرفتن از متجاوزان و استقرار حکوت الله در عرصه زمین تا آخر زمان گردد.
خانواده عزیرم! پدر گرامی و مهربانم که یک عمر زحمت کشیدی و مرا بزرگ کردی و مشکلات کشیده ای، از اینکه نتوانستم فرزند خوبی برایتان باشم مرا ببخشید و در همه هنگام صبر و استقامت را پیشه خود سازید که خداوند با صابران است. مادر عزیزم که خیلی سختیها و زحمتها کشیدی و مرا تا این حد رساندی، از اینکه نتوانستم حق فرزندی را به خوبی به جا بیاورم مرا حلال کن و حال برادران عزیزم اگر نتوانستم برادر خوبی برای شما باشم و در کارها و زندگی با شما همکاری نمایم و نسبت به شما اگر بی احترامی کرده ام، مرا عفو کنید و شما ای خواهرانم! همیشه بدانید که حجاب شما کوبنده تر از خون سرخ شهیدان است و شما ای امت مسلمان روستای خودم، به همدیگر کمک کنید و قدر همدیگر را بدانید و نگذارید در حق کسی ظلمی شود و اگر بدی از جانب من به شما رسید به بزرگواریتان مرا عفو کنید.
به امید پیروزی نهایی لشکریان اسلام و برافراشتن پرچم توحید بر فراز کاخهای ظلم و ستم.
برادر حقیرتان قنبرعلی غفاری.
والسلام.
