شهربانو ابراهیمیان، بانوی تحصیل‌کرده و با مدرک کارشناسی ارشد رشته حقوق، با تکیه بر دانش حقوقی، پشتکار شخصی و علاقه به ارتقای سلامت مردم، توانسته کارگاهی برای تولید بالش‌ها و تشک‌های طبی با برند «دکتر نستر» راه‌اندازی کند؛ آن‌هم در شرایطی که نه زیرساخت صنعتی مناسبی در منطقه وجود دارد و نه حمایتی جدی از سوی نهادهای دولتی.
از دغدغه شخصی تا درک یک نیاز عمومی
ایده اولیه این کسب‌وکار و قدم‌های اول تولید از ترکیب چند دغدغه شکل گرفت: از یک سو، شرایط خانوادگی این بانوی کارآفرین که با سازوکار دوزندگی و صنعت خیاطی از کودکی و به واسطه شغل مادرشان آشنا بودند و از سوی دیگر مشاهده کمبودهای جدی در کیفیت کالاهای خواب در اقامتگاه‌ها و هتل ها و حتی منازل شخصی.
وی در سفرهای متعدد به شهرهای مختلف به این نتیجه رسید که بسیاری از مردم از بالش‌ها و تشک‌هایی استفاده می‌کنند که هیچ سنخیتی با استانداردهای خواب ندارند. همین مسئله جرقه‌ای شد برای راه‌اندازی کارگاهی با هدف بهبود سلامت خواب و ارائه محصولات طبی «خواب بخش بزرگی از عمر ما را تشکیل می‌دهد. به خودم گفتم چرا نباید مردم ما از خواب راحت و سالم بهره‌مند باشند؟ از سوی دیگر هم قیمت بالای کالای خواب و بازار لوازم خواب من رو به سمت افتتاح این کارگاه کشید.»
از دانشگاه حقوقی تا سوله تولید
شهربانو ابراهیمیان که پیش‌تر در حوزه مشاوره حقوقی فعالیت داشت، این‌بار با نگاه دقیق حقوقی به فرآیند راه‌اندازی کسب‌وکار، مسیر خود را آگاهانه و مستند پیش برد. همزمان با سفر به کارخانه‌ها، شرکت‌ها و مراکز تولیدی مختلف اطلاعات فنی لازم را به‌دست آورد و با فعالان این حوزه تعامل نزدیک برقرار کرد. این ترکیب از دانش نظری، تجربه میدانی و انگیزه شخصی، بستری شد برای تولد برند «دکتر نستر».
وی در گفتگو با خبرنگار بلاغ؛ می‌گوید: من نمی‌خواستم صرفاً کاری را کپی کنم یا تقلیدی انجام دهم. می‌خواستم با فکر و برنامه‌ریزی کاری متفاوت، علمی و استاندارد را در منطقه خودم آغاز کنم و کالایی استاندارد و با کیفیت را به بازار ارائه دهم.
«نستر» یعنی آرامش و آشیانه
این بانوی کارآفرین رامسری ادامه می‌دهد: انتخاب برند «دکتر نستر» با هدف القای آرامش و امنیت به مشتریان انجام شد. این برند برگرفته از نام یک پرنده است که نماد لانه‌سازی امن، آرامش و تداوم است. طراحی لوگو، بسته‌بندی، رنگ‌ها و حتی متریال مصرفی، همگی با در نظر گرفتن بازار هدف و استانداردهای جهانی انجام شده‌اند.
ابراهیمیان می‌گوید: برند ما تنها یک نام نیست، بلکه یک مفهوم است. مفهومی از کیفیت، آرامش و احترام به سلامت جسم و روان مصرف‌کننده از این بابت تمام سعی خودم را به تولید با کیفیت و با مواد اولیه استاندارد معطوف کردم تا بتوانم کالایی مناسب نام برند تولید کنم.
وی توضیح می‌دهد: این کارگاه کوچک با استفاده از دستگاه‌های صنعتی پیشرفته، بالش‌هایی تولید می‌کند که دارای مموری‌فوم هوشمند با خاصیت ارتجاعی، ضدحساسیت و فرم‌گیری مطلوب هستند. این مواد همان‌هایی هستند که در طراحی لباس فضانوردان ناسا استفاده می‌شوند.
این کارآفرین پرتلاش در این‌باره اضافه می‌کند: برخی از بالش‌های ما کاملاً طبی از لحاظ شکل و مواد داخلی آن طراحی شده‌اند تا برای افرادی که دچار گردن‌درد، مشکلات ستون فقرات یا بیماری‌های حرکتی هستند مفید و قابل استفاده باشند.
وی در ادامه داد: در کنار بالش‌های طبی، تشک‌های طبی ویژه‌ای نیز طراحی شده‌اند که از استانداردهای پزشکی برخوردارند و برای بیمارستان‌ها، هتل‌ها و اقامتگاه‌های حرفه‌ای بسیار مناسب هستند. هرچند در کنار این محصولات طبی و حرفه ای در حال تولید محصولات اقتصادی و به صرفه نیز هستیم.
نبود زمین صنعتی و زیرساخت
این بانوی کارآفرین یکی از بزرگترین موانع توسعه این پروژه را نبود زمین صنعتی در رامسر می‌داند و گفت: سال گذشته با فرمانداری و استانداری نیز تماس گرفته و حتی در جلسه حضوری بازدید استاندار در غرب مازندران همه شرکت کردم و چالش‌های تولید را با ایشان در میان گذاشته است، اما به او گفته‌اند که رامسر زمین صنعتی ندارد و باید برای توسعه، به تنکابن یا سایر شهرها مراجعه کند «چرا باید کسی که در رامسر زندگی و کار می‌کند، برای توسعه فعالیت صنعتی‌اش مجبور شود به شهر دیگری برود؟ چرا این شهر نباید یک زمین صنعتی مناسب داشته باشد؟ من شرایط اقلیمی رامسر را میدانم اما به نظرم در بخش‌هایی از شهرستان مثلاً محلات حاشیه شهرستان محل‌های مناسبی برای ایجاد سوله‌های صنعتی و تولید وجود دارد که عزم جدی مسئولان را برای واگذاری به بخش خصوصی را می‌طلبد.
وی تأکید دارد که نبود فضای مناسب برای انبار، بسته‌بندی و جابجایی محصولات مانعی جدی در مسیر تولید و توسعه برای همه تولیدکنندگان است که بارها مجبور شدم از تفریحات، لباس، خوراک، حتی خودرو شخصی‌مان بگذرم تا بتوانم فقط یک دستگاه صنعتی خریداری کنم. هیچ کس نمی‌داند برای خرید این دستگاه‌ها و راه‌اندازی این تولیدی از چه امکانات و آسایشی در زندگی شخصی و گذشتن تا به اینجا برسم که تازه ابتدای مسیر تولید برای من است.
نبود تسهیلات بانکی؛ درد مشترک کارآفرینان
این کارآفرین رامسری از نبود تسهیلات مناسب بانکی نیز گلایه دارد و معتقد است که سیاست‌های تسهیلاتی و مبالغ این تسهیلات که در شهرستان‌های کوچک نهایتاٌ به ۲۰۰ میلیون تومان می‌رسد برای تولیدکنندگان خرد، نه تنها کمک‌کننده نیست، بلکه گاهی بازدارنده نیز هست «با وجود این‌که چند میلیارد تومان صرف خرید تجهیزات کرده‌ام، هیچ حمایت مستقیم یا وامی از سوی دولت یا نهادهای اقتصادی دریافت نکردم. در شهری که هزینه ساخت یک سوله ساده میلیاردی است اما تسهیلات پیشنهادی اداره صمت و امثالهم به ۲۰۰ میلیون تومان هم نمی‌رسد ما فقط با زحمت و عشق ایستاده‌ایم. برای دریافت وام‌های کلان که بتوانیم با دریافت آن کسب و کارهای پرهزینه را رونق ببخشیم؛ باید مدیران کلان کشوری و استانی صدای ما را بشنوند و ما را حمایت کنند؛ چون واقعاٌ به این نتیجه رسیده‌ام که پرداخت و پیگیری وام‌های کلان از توانایی مدیران شهرستانی خارج است.
مسیر صادرات؛ خیلی دور خیلی نزدیک
ابراهیمیان می‌گوید: با توجه به کیفیت بالای محصولات، برند «دکتر نستر» هم‌اکنون قابلیت تولید انبوه و صادرات به کشورهای همسایه را دارد. متریال مصرفی وارداتی، بسته‌بندی حرفه‌ای و رعایت استانداردهای جهانی، می تواند درصورت حمایت های مالی و معنوی این محصولات را آماده ورود به بازارهای منطقه‌ای کند، اما نبود این حمایت ها و پشتیبانی صادراتی یکی دیگر از چالش‌های موجود است، من صدای تولیدم را به مسئولان رسانده‌ام. اگر فقط کمی حمایت کنند می‌توانیم رامسر را در عرصه صادرات کالای خواب به برند معتبر تبدیل کنیم. این رویایی هر روز و شب من است و امیدوارم بتوانم روزی این رویا را به حقیقت تبدیل کنم.
رسانه‌ها؛ حلقه مفقوده حمایت از تولید
وی به نقش رسانه‌ها اشاره و توضیح می‌دهد: اگر گزارش این مجموعه و اقدامات و تلاش‌های من به درستی در خبرگزاری‌های رسمی منتشر شود، می‌تواند صدای کارآفرینانی مثل من را به گوش مسئولان در سطح کلان برساند «من معتقدم رسانه، یک پل حیاتی میان کارآفرین و تصمیم‌گیران است. وقتی خبرنگاران دلسوزی مثل شما حضور دارند، امید ما برای دیده‌شدن بیشتر می‌شود.
به گزارش بلاغ؛ یکی از زیبایی‌های این پروژه، همکاری خانوادگی در اجرای آن است. در حین مصاحبه، دختر خانم ابراهیمیان نیز همراه ما بود و با دقت به روند کارها نظارت داشت. تیم اصلی کارگاه فعلاً سه نفره است، اما چشم‌انداز آن، گسترش اشتغال برای بانوان متخصص منطقه است.
در پایان شاید مهم‌ترین پیام این روایت ساده باشد «وقتی یک زن، با دانش، انگیزه و نیت خیر، در دل منطقه‌ای غیرصنعتی ایستاده و با کمترین امکانات کار می‌کند وظیفه همه ماست که او را ببینیم، باور کنیم و همراهی‌اش کنیم»
شهربانو ابراهیمیان، تنها یک تولیدکننده نیست. او نماد زن ایرانی‌ای‌ست که «می‌تواند» حتی در نبود همه چیز.
گفتگو: محمدعلی جوربنیان
