در سپیده‌دم میلاد خورشید نبوت و فروغ بی‌پایان امامت، جهان اسلام گرد هم می‌آید تا طلوع دوباره همدلی، خردورزی و عظمت از دست رفته را جشن بگیرد. هفته وحدت، نماد پیوند ناگسستنی آسمانی است که نویدبخش آینده‌ای درخشان برای امت محمدی (ص) است.

رهبر معظم انقلاب اسلامی در تحلیل زندگی اهل بیت (ع) سه محور اساسی «مبارزه حاد سیاسی»، «افشاگری علیه طاغوت» و «تلاش برای تشکیل حکومت اسلامی» را به عنوان خطوط اصلی گفتمان انسان ۲۵۰ ساله تبیین کرده‌اند.

اگرچه هدف مکانیسم ماشه در برجام، بازگردانی سریع تحریم‌ها علیه ایران بود، اما با نگاهی راهبردی می‌توان از این تهدید، به عنوان فرصتی بی‌نظیر برای دیپلماسی فعال و تأمین منافع ملی بهره‌برداری کرد.

ما اگر مختصات زمان و آینده را به سمت ظهور نشناسیم، در مسیر تحولات آخرالزمان کم خواهیم آورد. سهم بشر در تحولات تاریخی عالم چیست؟ آیا اساساً انسان‌ها در رویدادهای بزرگ نقش‌آفرین هستند؟

در یکی از تاریک‌ترین ادوار تاریخ اسلام، زمانی که استبداد عباسی بر جان و دل مردم سایه افکنده بود، امامی متولد شد تا چراغ امت را روشن نگاه دارد. آغاز امامت حضرت مهدی (عج) در سال ۲۶۰ ه.ق، نه یک شروع معمولی، که تولد امیدی بود در دلِ شب.

در ایام سالگرد شهادت شهیدان رجایی و باهنر و شهادت پاسدار اخلاق مدار سپاه آمل شهید عزیزالله فضلی، این نوشتار با استناد به قرآن، روایات و تحلیل تاریخی، به واکاوی جنایت‌ها و خیانت‌های سازمان منافقین می‌پردازد و هشدار می‌دهد که این گروه همچنان با پیوند با استکبار جهانی و صهیونیسم، در پی ایجاد فتنه‌ای جدید است؛ اما هوشیاری ملت و رهبری، نقشه‌های شوم آنان را نقض خواهد کرد.

در اوج خروش ملت غیور ایران برای احقاق حقوق هسته‌ای و عزت ملی، این پرسش آتشین چونان شعله‌ای فروزان در دل تاریخ می‌سوزد «چرا دشمنان این ملت و خائنان به میهن، که با فریب برجامی، عزت ایران را به بازیچه گرفتند، در پناه سکوت مرموز نهادها، مصون از بازخواست و محاکمه مانده‌اند؟»

در عهدنامه تاریخی مالک اشتر، امام علی(ع) با هفت فرمان توحیدی، نسخه‌ای جامع برای «سلامت معنوی کارگزاران» می‌پیچند و نشان می‌دهند چگونه «بینش توحیدی» تنها داروی درمان بیماری‌های اخلاقی ناشی از قدرت است.

بی‌تردید، در جهان پرآشوب امروز که گفتگو به حاشیه رانده شده و اختلاف‌ها، بنیان‌های آرامش را می‌ساید، بازخوانی سیره ائمه معصومین (ع) چراغ راهی برای جویندگان تعادل است.