به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیر هراز»، به نقل از بلاغ؛ بیست و چهارم آبان ماه در تقویم ملی ما، بهانهای است ارزشمند برای درنگ کردن بر یکی از اصیلترین و تأثیرگذارترین دستاوردهای بشری: «کتاب». این روز، تنها یک یادآور ساده نیست؛ فراخوانی است برای بازگشت به آغوش کلمات، برای تجربهی دوبارهی لذت غرق شدن در صفحاتی که هر یک، جهانی را در خود جای دادهاند.
کتاب، همچون دوستی قدیمی، معلمی دلسوز و راهنمایی دانا، در طول تاریخ حامل دانایی، فرهنگ و تجربههای گرانبهای انسانی بوده است. کتاب زمانی زنده و جاودان میشود که دردهای خاموش در سینه را فریاد میزند و آرزوهای دستنیافتنی یک ملت را بیان میکند. کتاب میراثی ماندگار از گذشتگان ماست و ما نیز مسئولیم آن را غنیتر کرده و به نسلهای آینده بسپاریم.
کتابخوانی؛ کلیدی برای گشودن قفل فردا
در دنیای پرشتاب و دیجیتالزده امروز، که اطلاعات در قالب پستهای کوتاه و پیامهای فوری به سمت ما هجوم میآورند، کتابخوانی حکم یک پناهگاه امن را دارد. مکانی که در آن میتوان از سطحینگری فاصله گرفت و به عمق یک موضوع یا داستان فرو رفت. مطالعه، تنها جمعآوری اطلاعات نیست؛ پرورش ذهن است. همانطور که ورزش بدن را نیرومند میسازد، کتابخوانی نیز قوای فکری، تخیل و توانایی تحلیل را تقویت میکند.
کتاب به ما میآموزد که چگونه بیندیشیم، چگونه سؤال بپرسیم و چگونه از زوایای مختلف به مسائل بنگریم. کودکی که با کتاب بزرگ میشود، بیتردید در آینده فردی خلاقتر، نقاد و دارای تفکری مستقل خواهد بود. او میآموزد که برای یافتن پاسخ سؤالاتش، باید جستوجوگر باشد و این همان مهارتی است که در عصر حاضر، از نابترین سرمایههای یک انسان محسوب میشود.
تعهد ما در روز کتاب و کتابخوانی
روز کتاب و کتابخوانی تنها به این منظور نیست که برای چند ساعت کتابی در دست بگیریم و عکسی به یادگار ثبت کنیم. این روز باید نمادی باشد برای ترویج فرهنگ مطالعه در لایههای مختلف جامعه. این رسالتی است همگانی:
خانوادهها: والدین میتوانند با خواندن کتاب داستان برای کودکان، از همان سالهای اولیه زندگی، علاقه به کتاب را در وجودشان نهادینه کنند. اختصاص زمانی هر چند کوتاه به مطالعهی جمعی در خانواده، میتواند تجربهای لذتبخش و آموزنده باشد.
مؤسسات آموزشی: مدارس و دانشگاهها با ایجاد کتابخانههای پویا و غنی، برگزاری جلسات نقد و بررسی کتاب و معرفی کتابهای مناسب به دانشآموزان و دانشجویان، میتوانند سهم بزرگی در این زمینه ایفا کنند.
نهادهای فرهنگی: حمایت از نویسندگان، ناشران و کتابفروشیها، برگزاری نمایشگاههای کتاب در سطح شهرها و روستاها، و اجرای برنامههای ترویجی خلاقانه، از وظایف این نهادهاست.
کتاب، کالایی لوکس و تجملی نیست، بلکه ضرورتی انکارناپذیر برای رشد فردی و اجتماعی است. آن را دریابیم. در قفسههای کتابخانههایمان گرد و غبار ننشانیم. اجازه دهیم کلمات، با ما سخن بگویند، ما را به سفری در زمان و مکان ببرند و افق دیدمان را وسعت بخشند.
بیست و چهارم آبان را بهانه کنیم تا یک کتاب جدید بخریم، یک کتاب قدیمی را دوباره بخوانیم، یا کتابی را به دوستی هدیه دهیم. بیاییم عهد ببندیم که هر روز، فقط چند صفحه, مطالعه کنیم. چرا که هر کتابی که میخوانیم، برگی بر داناییمان میافزاید و دریچهای تازه به روی زندگیمان میگشاید. در دنیایی که هر روز پیچیدهتر میشود، کتاب همچون قایقی نجاتبخش، ما را به ساحل امن آگاهی و آرامش میرساند.
یادداشت : سید علی آملی فعال رسانهای














































