به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیر هراز»؛ به نقل از «بلاغ»، روستاهای شرق آمل، از «تنهاکلا تا اسکیمحله، سلطانآباد و شهرکت» در انزوای خطرناکی دست و پا میزنند؛ هیچ آنتندهی ایرانسل و همراه اول، هیچ تماس اضطراری با اورژانس، هیچ پیامک. مردم بارها فریاد زدهاند اما گویا گوشهای مسئولان شنوا نیست و حالا تنها امید آنان، فرماندار شهرستان است تا با ورود فوری، این بیعدالتی ارتباطی را پایان دهد.
ساکنان این مناطق میگویند که نه تماس اضطراری با اورژانس ممکن است، نه پیامکی به مقصد میرسد و نه حتی تماس سادهای برای رفع نیازهای روزمره برقرار میشود. در واقع، شرق آمل در محاصره سکوت دیجیتال گرفتار شده است. قطع کامل پوشش شبکه، زندگی هزاران نفر را هر لحظه در معرض خطر قرار داده است.
اگر آتشسوزی شود، اگر کسی سکته کند، یا کودکی آسیب ببیند، چگونه کمک بخواهند؛ نبود ارتباط نهتنها امنیت، بلکه سلامت عمومی این مناطق را تهدید میکند.
سیگنالی که از بابل میآید
شگفتآور اینکه حتی روستاهای همجوار نیز برای برقراری ارتباط مجبور به استفاده از دکلهای شهرستان بابل هستند. این وابستگی نهتنها پرسشهایی جدی درباره زیرساختهای ارتباطی آمل ایجاد میکند، بلکه این مطالبه را پررنگ میسازد که چرا تاکنون هیچ دکل مستقلی در این مناطق تعبیه نشده و بودجهای برای رفع این محرومیت تخصیص نیافته است.
ساکنان میگویند حتی در مناطقی که سیگنال ضعیفتر وجود دارد، ارتباط در نیمهشب کاملاً قطع میشود. از ساعت یک بامداد تا ۷ صبح، در اوج تاریکی و زمان افزایش خطرات احتمالی، مردم کاملاً بیارتباط و تنها هستند.
به گفته اهالی، تماسها و پیگیریهای مکرر آنان تاکنون پاسخی از سوی اداره مخابرات آمل به همراه نداشته است؛ نه توضیحی، نه راهحلی و حتی نه وعدهای. این در حالی است که ارتباط، یک نیاز اولیه و اساسی است، نه امتیازی ویژه که بتوان از مردم دریغ کرد.
حق ارتباط ما نادیده گرفته شده است
یکی از اهالی روستای تنهاکلا در گفتگو با خبرنگار بلاغ گفت: ما در اینجا هیچ آنتندهی نداریم. نه تماس تلفنی ممکن است، نه پیامک و نه اینترنت. حتی برای یک تماس ساده باید به روستاهای اطراف برویم و از دکلهای شهرستان بابل استفاده کنیم.
وی افزود: قطع ارتباط فقط سختی زندگی روزمره نیست، بلکه جان مردم را به خطر انداخته است. همین چند وقت پیش پدرم دچار سکته قلبی شد اما چون هیچ راهی برای تماس با اورژانس نبود، مجبور شدیم او را با خودروی شخصی به شهر برسانیم. اگر جاده بسته بود یا تأخیر پیش میآمد، فاجعه رخ میداد.
این فرد ساکن روستای تنهاکلا با گلایه از بیپاسخی اداره مخابرات آمل ادامه داد: بارها نامه نوشتیم و پیگیری کردیم اما پاسخی نگرفتیم. انگار صدای ما شنیده نمیشود. ما از فرماندار میخواهیم فوراً دستور نصب دکلهای جدید و تقویت سیگنال را صادر کنند تا این بیعدالتی ارتباطی پایان یابد.
وی خاطرنشان کرد: قطع کامل ارتباط در ساعات نیمهشب، شرایط بحرانیتری برای مردم ایجاد میکند و هر حادثهای در این بازه زمانی میتواند خسارتهای جبرانناپذیر بهدنبال داشته باشد.
این فرد ساکن روستای تنهاکلا در پایان یادآور شد: ارتباط، یک نیاز اولیه و حیاتی است و انتظار داریم مسئولان شهرستان هر چه سریعتر برای رفع این مشکل اقدامی جدی انجام دهند.
حتی برای فروش هنر دستمان هم باید به شهر برویم
یک بانوی ساکن روستای اسکیمحله در گفتگو با خبرنگار بلاغ؛ از مشکلات خود سخن گفت و اظهار داشت: ما حتی برای داشتن حداقلها چالش داریم. نبود آنتن و اینترنت باعث شده همیشه در رفتوآمد شهر باشیم.
وی با اشاره به علاقهاش برای عرضه صنایعدستی افزود: دوست دارم هنر دستم را برای فروش به مردم نشان دهم، اما نبود اینترنت و آنتندهی، کار را سخت کرده است. اگر دسترسی ارتباطی داشتیم، میتوانستم محصولاتم را بهصورت آنلاین بفروشم و مشتریان بیشتری پیدا کنم.
این بانوی روستایی تأکید کرد: مشکل ارتباطی فقط مسئله تماس تلفنی نیست، بلکه زندگی و کسبوکار زنان روستا را هم فلج کرده است. امیدواریم مسئولان برای ایجاد دکل و اینترنت پایدار در منطقه سریعتر اقدام کنند.
وی ادامه داد: وقتی جوانان ما امکان فعالیت اقتصادی در روستا نداشته باشند، ناچار میشوند برای کار به شهر مهاجرت کنند. در حالیکه همین اینترنت ساده میتواند فرصت ماندگاری و توسعه مشاغل خانگی را فراهم کند.
این بانوی روستای اسکیمحله در پایان گفت: امروز در دنیا بسیاری از زنان روستایی از طریق فضای مجازی محصولات خود را میفروشند و درآمد خوبی دارند، اما ما در شرق آمل از ابتداییترین امکانات هم محروم هستیم. این حق ماست که بتوانیم با دنیا ارتباط داشته باشیم.
درخواست فوری از فرماندار آمل
به گزارش بلاغ؛ اکنون نگاه هزاران نفر در شرق آمل به فرماندار شهرستان دوخته شده است. مردم خواستار دستور فوری برای نصب دکلهای جدید و تأمین پوشش کامل ارتباطی منطقه، شفافسازی درباره دلایل بیتوجهی یا کمبودجهگی در این حوزه، هماهنگی با اپراتورها برای ارائه راهحلهای موقت همچون تقویت سیگنال دکلهای موجود و ارائه گزارش عمومی از اقدامات انجامشده برای اطمینانبخشی به مردم هستند.
مسئله شرق آمل تنها محرومیت از سیگنال نیست؛ نشانهای از شکاف مدیریتی است که جان و مال مردم را به بازی گرفته است. حال پرسش اینجاست که آیا فرماندار آمل صدای مردم را خواهد شنید و پیش از وقوع فاجعه اقدامی عاجل انجام خواهد داد؟
تصمیمی که میتواند به سالها محرومیت ارتباطی پایان دهد و امنیت و آرامش را به زندگی هزاران خانواده بازگرداند. آنچه امروز مطالبه میشود، نه یک خواسته اضافی، بلکه حق بدیهی مردم برای «ارتباط» است؛ حقی که بیتوجهی به آن، میتواند فردا به بهای سنگینی تمام شود.
گزارش: مجید ناییجی
انتهای خبر/