نسل‌ها رفتند، اما صدا ماند
نسل‌ها رفتند، اما صدا ماند
در کوچه‌های خاکیِ سال‌های دور، صدای نوحه از حنجره‌هایی برمی‌خواست که نه میکروفن داشتند، نه بلندگو، اما دل‌ها را می‌لرزاند. آن صداها از دل برخاسته بودند و تا عمق جان شنیده می‌شدند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیر هراز» به نقل از «بلاغ» سید احمد موسوی فرزند مرحوم سید خلیل، از همان دوران کودکی در کنار پدرش پای روضه ایستاد، نخل را همراهی کرد، سینه زد و کم‌کم صدای خود را وقف نام حسین (ع) کرد.

محرم، برای او نه یک ماه، که تمام عمرش بود؛ صدایی که از کودکی با اشک گره خورد و تا امروز همچنان در کوچه‌های حسینیه و دل مردم جاری‌ است. اکنون که بیش از پنجاه سال از نوکری‌اش برای سیدالشهدا می‌گذرد، نوای نوحه‌خوانی او همچنان نشانه‌ای‌ است از پیوند عمیق نسل‌ها با عشق حسینی.

این نوحه‌خوان پیشکسوت مازندرانی در گفتگو با بلاغ؛ می‌گوید: حالا نوبت جوان‌ها است؛ ما می‌رویم، اما این صدا باید بماند و چه زیبا که مانده؛ صدای عشق، صدای روضه، صدای یک تاریخ. نوجوانانی که امروز پشت میکروفن‌ها می‌خوانند، روزی کودکی بودند که با اشک صدای پدر را تکرار می‌کردند. این صدا نه تنها خاموش نشده، بلکه با هر محرم، پرشورتر و پرمعناتر در دل نسل‌ها تکرار می‌شود.

وی که بیش از نیم قرن عمر خود را در مسیر خدمت به عزای سیدالشهدا (ع) سپری کرده است از سابقه عزاداری در محله‌شان، جایگاه جوانان در هیأت، سبک‌های مداحی و تأثیر حماسه حضرت زینب (س) در زنده نگه‌داشتن عاشورا سخن گفت.

موسوی توضیح داد: از زمانی که حدوداً کلاس دوم یا سوم بودم، با تشویق و همراهی پدرم، مرحوم سید خلیل موسوی، وارد این مسیر شدم. ایشان پیش‌خوان نوحه‌ها بود و من همراهش می‌خواندم تا به امروز، با عنایت خدا و اهل‌بیت (ع)، این راه را رها نکردم و ادامه دادم.

سنت‌های محلی محرم

وی با اشاره به آیین‌های سنتی در محله قدیمی منطقه اورطشت می‌گوید: از هفتم محرم کارمان را با آماده‌سازی نخل آغاز می‌کنیم. لباس نخل را عوض می‌کنیم و آن را برای تاسوعا و عاشورا آماده می‌سازیم. در شب شام غریبان، همراه با مردم محله از ابتدا تا انتها راه می‌رویم و عزاداری می‌کنیم. مراسم اطعام‌دهی در روز تاسوعا هم یکی از رسم‌های قدیمی ما است که هنوز حفظ کرده‌ایم.

این مداح پیشکسوت حسینی در ادامه گفت: حدود ۵۰ سال است که در خدمت امام حسین (ع) هستم. امروز هم با جوان‌ها کار می‌کنیم. حدود هفت تا ده مداح داریم. حتی نوجوانان ۱۳ یا ۱۴ ساله را هم تشویق می‌کنیم که وارد این مسیر شوند. میکروفون را می‌دهیم دست‌شان تا بخوانند و یاد بگیرند. خودمان به آن‌ها آموزش می‌دهیم که کجا و چه مرثیه‌ای بخوانند.

از نوحه‌های قدیم تا سبک‌های جدید

موسوی در مقایسه سبک‌های مداحی گذشته و حال توضیح می‌دهد: نوحه‌های قدیم پر از معنا و حرارت بود. شور خاصی داشت. امروز سبک‌ها فرق کرده اما محتوای اصلی باید حفظ شود. خوشبختانه جوان‌ها خوب پیش می‌روند، مشتاق هستند و ادامه‌دهنده این مسیر خواهند بود.

وی به جایگاه حضرت زینب (س) اشاره کرد و گفت: اگر امروز نام و پیام عاشورا مانده، به برکت صبر، شجاعت و روشنگری حضرت زینب کبری (س) است. آن حضرت کسی بود که در دل اسارت، در دربار یزید، چنان خطبه‌ای خواند که پایه‌های حکومت ظلم را لرزاند. ما هرچه داریم از روشنگری اوست. ایشان با همان حماسه‌ای که خلق کرد، پیام خون شهدا را به تاریخ رساند. جوان‌های ما باید زینبی باشند؛ یعنی اهل بصیرت، اهل صبر، اهل ایستادگی.

محرم امسال و همبستگی بیشتر

این خادم باسابقه اهل‌بیت (ع) با اشاره به شرایط اجتماعی امسال گفت: جوان‌ها خیلی پرشورتر آمدند. حتی ما که سن‌ و سالی از ما گذشته، از دیدن شور جوان‌ها تعجب می‌کنیم. امسال، به‌ویژه بعد از جنایت ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی علیه کودکان، همبستگی مردم بیشتر شد. همه فهمیدند که باید پشت هم باشیم. ما پشت رهبرمان ایستاده‌ایم و تا جان داریم این راه را رها نمی‌کنیم.

موسوی با اشاره به سابقه جهادی‌اش افزود: ۲۳ ماه در جبهه بودم، همان روحیه جهادی را در محرم و هیأت هم حفظ کرده‌ام. اگر امام حسین قبول کند، تا آخرین لحظه زندگی‌ام در خدمت، خادمی می‌کنم چراکه راهی غیر از راه امام حسین (ع) وجود ندارد.

وی در پایان می‌گوید: از امام حسین (ع) هرچه خواستم، گرفتم. عاشورا فقط یک واقعه نیست؛ یک مکتب است، مکتب آزادگی، غیرت، ایثار و بصیرت و امید داریم که جوان‌های امروز، حسینی و زینبی بمانند.