به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیر هراز»، به نقل از «بلاغ»، به مناسبت روز دختر به سراغ جمعی از دختران رامسری رفتم که در موکب دخترانه ابناء الخمینی در سال گذشته اتفاقات فرهنگی و اجتماعی جذابی را در سطح شهرستان رامسر رقم زده‌اند. با چند نفر از این دختران و مربی موکب هم کلام شدیم تا از دغدغه‌ها، برنامه‌ها و افکارشان آگاه شویم.
وکالت یا هنر؟ مسأله این است
مهلا حسن‌نژاد، دانش‌آموز پایه نهم دبیرستان فاطمیه رامسر و متولد سال ۱۳۸۸ است که این روزها در آستانه انتخاب رشته تحصیل قرار دارد. او که به تازگی وارد پانزدهمین سال زندگی شده، با جدیت و برنامه‌ریزی به دنبال تحقق رؤیاهاش در عرصه‌های گوناگون از جمله وکالت و بازیگری است.
مهلا امسال را «سرنوشت‌ساز» برای خود توصیف کرد و گفت: انتخاب رشته، مسیری را که در آینده طی خواهم کرد مشخص می‌کند؛ برای همین تمام تلاشم را خواهم کرد تا بهترین تصمیم رو بگیرم.
وی از علاقه عمیق خودش به سینما گفت و ادامه داد: ژانر رئالیسم و فیلم‌هایی که بازتابی از زندگیمان به ویژه فیلم‌های ایرانی هستند را بیشتر دوست دارم.
در مسیر انتخاب رشته تحصیلی، انتخاب مهلا علوم انسانی است، هدف اصلی من ورود به رشته حقوق و در نهایت قبولی در آزمون وکالت است. اگر در این مسیر موفق نشوم، به صورت حرفه‌ای بازیگری رو دنبال می‌کنم.
وقتی از مهلا درباره دلیل انتخاب وکالت پرسیدم گفت: به نظرم فن بیان خوبی دارم و می‌توانم به دیگران کمک کنم. حس رضایتی که از کمک به دیگران به دست می‌آید، برام خیلی ارزشمند است.
مهلا حسن‌نژاد گریزی به مسئله مهاجرت زد و گفت: ممکن است برای ادامه تحصیل یا آشنایی با فرهنگ‌های به خارج از کشور بروم اما ایران وطنم است و آخرش همینجا هستم.
وی تأکید کرد که خانواده برایش اهمیت زیادی دارد و هر تصمیم مهاجرتی باید با همراهی و موافقت آن‌ها باشد.
حسن‌نژاد گفت: امیدوارم ایران به کشوری تبدیل شود که مردم جهان برای دیدن زیبایی‌هایش خصوصاً مازندران و شهر رامسر، به اینجا سفر کنند.
مطالعه کتاب از دیگر علایق این دخترنوجوان است. رمان «پنج پادشاهی» را یکی از آثار مورد علاقه خودش معرفی کرد و گفت با وجود مشغله‌های درسی، مطالعه کتاب‌های غیردرسی را رها نمی‌کند.
حضور فعال در موکب ابناء الخمینی هم بخش مهمی از فعالیت‌های اجتماعی مهلا را تشکیل می‌دهد. وی درباره این تجربه گفت: فعالیت در موکب باعث شد بر ترس از صحبت در جمع غلبه کنم و تجربه‌های ارزشمندی در زمینه ارتباط با مردم به دست بیارم.
وی فضای موکب را فضایی «پذیرنده و مشوق» توصیف کرد که در تضاد با فضای رسمی مدارس است چون معتقد است در مدارس گاهی افراد را فقط براساس نمره یا میزان هوش قضاوت می‌کنند.
حسن‌نژاد درخصوص مدیریت زمان، بر اهمیت برنامه‌ریزی تأکید کرد و گفت: برای هفته‌ام برنامه‌ریزی دارم و حتی اگر اتفاق غیرمنتظره‌ای پیش بیاد، سعی می‌کنم از چارچوب برنامه‌هام خارج نشوم. وقت‌هایی هم که در موکب هستم فایل‌های درسی و کتاب‌های الکترونیکی را در گوشی همراهم دارم و مطالعه می‌کنم.
وی خطاب به دختران ایرانی گفت: دختران این سرزمین هوش، استقامت و قدرت بالایی دارند و در سخت‌ترین شرایط نیز درس‌های بزرگی از زندگی می‌گیرند. لطفاً برای تحقق رؤیاهایتان بجنگید؛ چون هیچ موفقیتی بدون تلاش به دست نمی‌آید.
*تلاش برای ساختن آینده در وطن
محیا علیپور، دختر ۲۵ ساله ایرانی و دانش‌آموخته رشته حقوق، این روزها با شور و انگیزه‌ای وصف‌ناپذیر مشغول تحصیل در رشته معماری در دانشگاه آزاد اسلامی است.
وی از علاقه‌مندی‌هایش در عرصه هنر، دغدغه‌های حرفه‌ای، و چشم‌انداز آینده اش با ما سخن گفت. مدرک کارشناسی حقوقم را از دانشگاه محقق اردبیلی گرفتم و حالا هم دانشجوی کارشناسی معماری در دانشگاه آزاد رامسر هستم. هنر همیشه در زندگیم حضور پررنگی داشته و رشته معماری هم برایم ارتباط عمیق‌تری با هنر برقرار کرده است.
علیپور از علاقه‌اش به هنر و نقش هنر در انتخاب رشته معماری گفت: معماری ترکیبی از هنرهای مختلفی مانند نقاشی و مجسمه‌سازی است. وقتی با نگاه معمارانه به این حوزه‌ها نگاه می‌کنیم، میفهمیم که همه آن‌ها زیرمجموعه‌ای از هنر هستند. معماری سنتی ایران همیشه من رو شگفت‌زده کرده؛ معتقدم این نوع معماری به انسان حس واقعی خونه را میده؛ چیزی که در معماری مدرن کمتر دیده می‌شود.
این دانشجوی جوان، آینده خود را پیوندخورده با دو مفهوم مادری و مهندسی می‌داند و در پاسخ سوالم می‌گوید: ۱۰ سال آینده خودم رو یک مادر مهندس می‌بینم. مادر بودن برایم نقش مهمی در زندگی آینده دارد و در عین حال به حرفه مهندسی نیز پایبند خواهم موند.
علیپور همچنین به علاقه‌مندی خود به تدریس اشاره کرد و گفت: تدریس رو هم خیلی دوست دارم و در آینده به استاد دانشگاه شدن هم فکر می‌کنم، اما به طور کلی نمی‌خوام فعالیت‌هام رو محدود به یک زمینه کنم و سعی دارم تو زمینه‌های مختلف نقش‌آفرینی کنم.
وی درباره فعالیت‌های فرهنگی خودش در ابناء الخمینی گفت: اینجا به عنوان مربی در کنار دانش‌آموزان فعالیت دارم. فضای کاریمان خیلی دوستانه است و خانم عظیمی، مسئول این مجموعه، با شناخت توانمندی‌های ما، زمینه رو برای مشارکت فعال همه ی بچه ها فراهم کرده‌اند.
این دانشجو به اهمیت برنامه‌ریزی زمانی اشاره کرد و گفت: سعی می‌کنم کارهام رو از قبل تقسیم‌بندی کنم و لحظه آخری نباشم. بین دانشگاه، کارهای فرهنگی و فعالیت‌های دیگرم تعادل برقرار می‌کنم.
علیپور نقش خانواده را در موفقیت‌های خود بسیار مهم دانست و خاطرنشان کرد: معرفی من به این مجموعه فرهنگی توسط خاله‌ام انجام شد و مادرم همیشه مشوق اصلی من بوده است.
وقتی از ایشون پرسیدم به نظر شما تفاوت‌های ایران با سایر کشورها چیست افزود: بزرگ‌ترین مزیت ما اصالت فرهنگی ماست. اصالت چیزی نیست که بشه اون رو خرید یا یک‌شبه به دست آورد. ما ایرانی‌ها میراث‌دار فرهنگی هستیم که ریشه‌های عمیقی در تاریخ دارد.
علیپور خطاب به جوانان ایرانی گفت: شرایط سخته و ممکن است سخت‌تر هم بشه اما مهاجرت راه‌حل نیست. موندن و ساختن کشور، وظیفه‌ای که بر دوش همه ماست. در کشور دیگر، همیشه یک بیگانه هستیم، اما خونه همیشه خونه میمونه.
*مسئولان رفاه مردم را تامین کنند
سارا قربانپور، هنرجوی رشته کامپیوتر از هنرستان رفیعی رامسر، درباره دغدغه‌ها و آرزوهایش در زندگی با ما صحبت کرد. سارا که در حال حاضر ۱۷ ساله است، دیدگاه‌های جالب و انگیزشی نسبت به زندگی و آینده دارد و درباره علاقه‌هایش می‌گوید: به عنوان یک دختر ایرانی، علاقه زیادی به شهدا دارم که جان خودشون رو فدای کشور و ملت کردند. اونها در هر سن و شرایطی که بودند از جان خودشون گذشتند تا امنیت و رفاه امروز رو برای مردم فراهم کنند.
وی با تاکید بر این موضوع، می‌گوید که برای او، بزرگ‌ترین علاقه‌اش خدمت به کشور و مردم است. سارا در این مسیر، خود را متعهد می‌داند تا در هر زمینه‌ای که ممکن است، اعم از تحصیلات، ورزش و فعالیت‌های اجتماعی به ایران عزیز خدمت کند.
یکی از این فعالیت‌ها حضور او در موکب ابناء الخمینی است. سارا می‌گوید که یکی از بهترین تجربیاتش در زمینه خدمت به مردم فعالیت در هیئت ابناء الخمینی و کارهای فرهنگی و اجتماعی است که با همراهی دیگر اعضای هیئت ارائه می‌دهند.
یکی از نکات جالبی که سارا به آن اشاره می‌کند نزدیکی بیشتر به خداوند و ائمه اطهار در طول این فعالیت‌ها است:« هرچه بیشتر به این عرصه‌ها وارد می شوم بیشتر نشانه‌هایی از خداوند دریافت می‌کنم. نشانه‌هایی که شاید برای بقیه خنده‌دار به نظر برسه یا اصلاً جدی نگیرند اما برای من باعث انرژی، خوشحالی و پیشرفته.
سارا در ادامه، از تحصیل و هدفش برای آینده می گوید: تحصیل برای من نه فقط رشد فردی بلکه به عنوان یک خدمت به کشور و جامعه نیز به حساب میاد. حضرت آقا همیشه تأکید می کنند که دانش‌آموزان باید خوب درس بخونن تا برای کشور مفید باشند، خودم رو در این مسیر مسئول میدونم و تلاش می کنم برای کشور و اسلام مفید باشم.
در مورد آینده و آرزوهایش، سارا از علاقه به رشته کامپیوتر و برنامه‌نویسی می‌گوید: هدفم اینکه تا سن ۳۰ سالگی، یک خیریه راه‌اندازی کنم و اینکه به ورزش و فعالیت‌های ورزشی هم ادامه بدم. میخوام در رشته‌های فوتسال و بوکس خیلی پیشرفت کنم.
سارا علاوه بر این، به اهمیت نوشتن و برنامه‌ریزی برای آینده هم اشاره می‌کند و معتقد است که نوشتن اهداف و آرزوها، فرد را به سمت تحقق آن‌ها هدایت می‌کند.
وقتی از سارا درباره ی مقایسه نسل خودش با نسل‌های قبلی پرسیدم گفت: میدونم که هر نسل چالش‌ها و ویژگی‌های خاص خودش رو داره. اما نسل‌های گذشته چالش ها و مشکلات کمتری داشتند و خانواده ها و افراد بهم نزدیکتر بودن. یکی از چالش‌های الان همین فضای مجازی است که اگر در مورد استفاده ازش دقت نکنیم خیلی آسیب‌های فراوانی می‌تواند به ما وارد کند.
وی ادامه می‌دهد: اما ما نسل جدید هم با توجه به چالش‌های فراوانی که داریم و با توجه به پیشرفت علم، نسل با هوش‌تر و توانمندتری هستیم و می تونیم در آینده راه‌حل‌های بهتری برای مسائل و مشکلات خودمون و کشور پیدا کنیم.
از زیورآلات دست‌ساز تا رؤیای طلافروشی
سوگند رفیعی دانش‌آموز پایه‌ٔ هفتم در رامسر، بدون گذراندن دوره‌های رسمی آموزشی، با استفاده از منابع غیررسمی و تمرین شخصی، توانسته است مهارت ساخت زیورآلات دست‌ساز را به‌دست آورد و در بازارچه‌ٔ موکب فرهنگی ابناءالخمینی فعالیت کند.
وی در گفتگو با خبرنگار بلاغ اظهار کرد: با دیدن فیلم‌ها و نمونه‌کارها یاد گرفتم و این کار را به‌صورت تجربی ادامه می‌دهم.
این دانش‌آموز پایه‌ٔ هفتم که هنوز رشته‌ٔ تحصیلی آینده‌ٔ خود را انتخاب نکرده است، طراحی و هنرهای دستی را از گزینه‌های احتمالی خود عنوان کرد.
رفیعی گفت: قبلاً علاقه‌مند به پزشکی بودم، اما فعالیت در زمینه‌ٔ زیورآلات باعث شد به هنر توجه بیشتری داشته باشم.
وی همچنین درباره‌ٔ آینده‌ٔ شغلی خود افزود: در صورت ادامه‌ٔ این مسیر، ممکن است در آینده فروشگاهی برای فروش محصولات طراحی‌شده‌ٔ خود راه‌اندازی کنم.
این دانش‌آموز پایه‌ٔ هفتم درباره‌ٔ مشارکت در موکب ابناءالخمینی نیز گفت: با آغاز سال تحصیلی و حضور مربیان فرهنگی در کلاس، با این مجموعه آشنا شدم و اکنون در بخش بازارچه فعال هستم.
رفیعی با اشاره به اهمیت حفظ تعادل میان تحصیل و فعالیت‌های هنری، گفت که بیشتر زمان‌های غیرتحصیلی خود را به ساخت زیورآلات اختصاص می‌دهد.
وی همچنین بر اهمیت رشد در داخل کشور تأکید کرد و گفت: ترجیح می‌دهم در ایران بمانم، مگر اینکه شرایطی پیش بیاید که مجبور به مهاجرت شوم.
این دانش‌آموز پایه‌ٔ هفتم زیورآلات دست‌ساز هنوز به‌صورت گسترده در جامعه شناخته نشده‌اند، اما با گسترش آن‌ها، استقبال عمومی افزایش خواهد یافت.
رفیعی با ابراز امیدواری نسبت به آینده‌ٔ کشور، بر نقش آموزش، فرهنگ‌سازی و تنوع رشته‌های حرفه‌ای در توسعه‌ٔ ملی تأکید کرد و افزود: لازم نیست همه پزشک یا مهندس شوند. هنر نیز بخشی از فرهنگ ماست و باید جدی گرفته شود.
دختری که می‌خواهد امید و آموزش را به کودکان هدیه دهد
نورا خستوان دانش‌آموز پایه‌ٔ دهم مدرسه‌ٔ رضی کاظمی رامسر، با علاقه‌مندی به آموزش و تربیت کودکان، معلمی در مقطع ابتدایی را به‌عنوان هدف اصلی خود در آینده انتخاب کرده است.
وی با اشاره به علاقه‌ٔ شخصی به کودکان، گفت: دوست دارم معلمی باشم که با بچه‌ها گفت‌وگو کند، کمکشان کند و دنیای بهتری برایشان بسازد.
این دانش‌آموز ۱۵ ساله که عضو فعال بخش فرهنگی موکب ابناءالخمینی نیز هست، در کنار تحصیل، در فعالیت‌های هنری، گروهی و فرهنگی موکب مشارکت دارد و مدیریت زمان را یکی از عوامل موفقیت خود می‌داند.
خستوان در ادامه با اشاره به تأثیر منفی داده‌های نامتناسب با سن بر روی کودکان و نوجوانان، تربیت آگاهانه و متناسب را از وظایف مهم معلمان آینده دانست و افزود: نباید بچه‌ها زودتر از سن‌شان بزرگ شوند. باید کمکشان کنیم تا متناسب با سن‌شان رشد کنند.
وی استقلال مالی و فکری را از ضروریات زندگی دختران در جامعه امروز برشمرد و گفت: مهم است که دختران بتوانند بر توانایی‌های خود تکیه کنند و برای آینده‌ٔ خود تصمیم بگیرند.
این دانش‌آموز در کنار دغدغه‌های تربیتی، علاقه‌مند به موسیقی سنتی و محلی بوده و یادگیری سازهایی چون پیانو و گیتار را از برنامه‌های آینده‌اش عنوان کرد.
خستوان با وجود تجربه‌ٔ تلخ نداشتن دوران کودکی کامل، اکنون تلاش می‌کند نوجوانی خود را با انگیزه، مطالعه و فعالیت مفید سپری کند و معتقد است: کودکی باید زندگی شود، ولی در کنار آن باید مفید بودن را نیز یاد گرفت.
فعالیت فرهنگی موکب ابناءالخمینی؛ بستری برای رشد دختران نوجوان در رامسر
خانم عظیمی مربی و مسئول موکب فرهنگی ابناءالخمینی در رامسر، با اشاره به آغاز فعالیت این مجموعه از ماه محرم سال گذشته، از توسعه‌ٔ فعالیت‌های فرهنگی و تربیتی برای نوجوانان به‌ویژه دختران در سطح شهر خبر داد.
وی با تأکید بر تفاوت ساختار این موکب با تصور رایج از موکب‌ها گفت:
برنامه‌های ما صرفاً به پذیرایی یا مداحی محدود نمی‌شود، بلکه شامل کارهای فرهنگی، آموزشی، اجتماعی و تولیدی است که با مشارکت خود نوجوانان طراحی و اجرا می‌شود.
مسئول موکب فرهنگی ابناءالخمینی در رامسر ادامه داد: این موکب پذیرای افراد از سنین مختلف است و خانواده‌ها نیز در روند فعالیت‌ها مشارکت دارند.
عظیمی افزود: در حال حاضر، غرفه مهد کودک، تیم کتابخانه، کارگاه‌های هنری و حتی یک رادیو زنده توسط نوجوانان راه‌اندازی شده و اداره می‌شود.
وی پیشرفت چشمگیر شرکت‌کنندگان را از نتایج مهم این فعالیت‌ها دانست و گفت: بسیاری از نوجوانان، به‌ویژه دختران، توانسته‌اند مهارت‌های ارتباطی، اجتماعی و اعتماد به‌نفس خود را تقویت کنند و به توانایی‌هایی همچون سخنرانی در جمع دست یابند.
مسئول موکب فرهنگی ابناءالخمینی در رامسر با اشاره به بعد اقتصادی برنامه‌ها نیز اظهار داشت: تعدادی از نوجوانان وارد حوزه تولید محصولات شده‌اند و از طریق بازارچه‌های داخلی، محصولات خود را به فروش می‌رسانند. در کنار آن، کلاس‌های آموزشی نیز برگزار می‌شود.
عظیمی نسل نوجوان امروز را باهوش‌تر و دارای قدرت تحلیل بالاتری نسبت به نسل‌های قبل دانست و افزود: تکنولوژی و دسترسی به منابع آموزشی، نسل جدید را در درک مسائل اجتماعی توانمندتر کرده است.
وی در پایان تأکید کرد: هدف نهایی این فعالیت‌ها، پرورش نسلی مسئول، توانمند و متعهد برای آینده‌ٔ شهر است. ما امیدواریم مدیران آینده رامسر از بین همین نوجوانان برگزیده شوند.
به گزارش بلاغ؛ داستان نورا، سوگند و ده‌ها دختر دیگر که در فضای فرهنگی موکب ابناءالخمینی رشد کرده‌اند، نشان می‌دهد که با فراهم‌سازی محیطی امن، خلاقانه و متعهد، می‌توان استعدادهای نوجوانان را شکوفا کرد و نسلی مسئول، توانمند و امیدوار به آینده پرورش داد.
نسلی که نه تنها رؤیا دارد، بلکه برای رسیدن به آن گام برمی‌دارد؛ چه در قامت یک دکتر طلاساز، چه معلمی دلسوز، و چه مدیران فردای این سرزمین.
گزارش: محمدعلی جوربنیان
انتهای خبر/
