وی مهم‌ترین چالش استان مازندران را مسئله پسماند و تغییرات جمعیتی ناشی از گردشگری دانست و اظهار داشت: سالانه میلیون‌ها مسافر وارد مازندران می‌شوند، اما آورده‌ای متناسب با این حجم گردشگر برای استان ایجاد نمی‌شود و تنها زباله و فشار بر زیرساخت‌ها باقی می‌ماند. این مشکل بارها به زباله‌سوزها گره خورده اما به دلیل نبود اقناع افکار عمومی و غفلت از نقش رسانه‌ها، به نتیجه نرسیده است.
این تحلیلگر رسانه تأکید کرد: یکی از آسیب‌های جدی حکمرانی رسانه‌ای در کشور نگاه پسینی به رسانه است؛ یعنی تصمیم گرفته می‌شود و در مرحله اجرا تازه رسانه‌ها را صدا می‌زنند. در حالی که رسانه باید از مرحله تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری حضور داشته باشد.
قربانی همچنین به خطر دو قطبی‌سازی‌های کاذب در استان اشاره کرد و هشدار داد: برای مازندران باید آرامش بخواهیم. هرگونه دو قطبی فرهنگی یا اجتماعی، مانند برخی جدل‌ها بر سر برگزاری کنسرت یا موضوعات حجاب، می‌تواند انسجام اجتماعی را خدشه‌دار کند و خوراک رسانه‌های معاند را فراهم آورد.
وی افزود:۹۰ درصد محتوای رسانه‌های ضدایرانی مبتنی بر جمع‌آوری آشکار از همین سخنان و اتفاقات داخلی است. بنابراین رسانه‌های محلی باید هوشیار باشند و ناخواسته زمینه بحران‌سازی را فراهم نکنند.
این تحلیلگر رسانه در پایان خطاب به فعالان رسانه‌ای استان گفت: برای توسعه مازندران باید ابتدا وضعیت شناختی از نقاط ضعف و قوت هر شهر تهیه کنیم، سپس بر اساس آن اولویت‌بندی کرده و به تولید محتوا و مطالبه‌گری بپردازیم. رسانه‌های محلی باید بحران‌زدا باشند، نه بحران‌زا.
انتهای خبر/
