باید دست در دست هم داد تا این انقلاب همیشه سرافراز و پابرجا بماند.
باید دست در دست هم داد تا این انقلاب همیشه سرافراز و پابرجا بماند.
شهید «محمدرضا درزى» از آمل در وصیت‌نامه خود بیان کرد: اى دوستان و برادران عزيزم! اين شما هستيد كه آهنگ اين انقلاب را نگه مى داريد. پس هميشه براى نگه داشتن اين انقلاب بايد دست در دست هم داد تا اين انقلاب هميشه سرافراز و پابرجا بماند.

زندگی نامه شهید محمدرضا درزى از آمل

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیر هراز»، شهید محمدرضا درزى بیست و هشتم اسفند ۱۳۴۲ در شهرستان آمل به دنیا آمد. پدرش داداش و مادرش تبرک خانم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایى درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. هفتم اردیبهشت ۱۳۶۳ در هورالعظیم بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سر، شهید شد.

پیکر پاک این شهید با حضور امت حزب الله؛ شهید پرور و همیشه در صحنه شهرستان هزار سنگر آمل طی مراسم باشکوهی تشییع و در امام زاده ابراهیم(ع) گلزار شهدای  آمل به خاک سپرده شد

سلام و درود خدا بر روح پاک و مطهرش.

وصیتنامه شهید محمدرضا درزى از آمل

سلام بر امام امت و رهبر تمامى قواى ارتش جمهورى اسلامى ایران خمینى بت شکن. سلام و درود بر تمامى شهداى انقلاب اسلامى ایران، به خصوص شهداى جنگ تحمیلى. سلام بر پدر پیر و مهربانم که با سختى‏هاى فراوان مرا بزرگ و تربیت کرد. سلام بر مادر مهربانم که با بى‏خوابى‏ هایش مرا بزرگ کرده و به والاترین درجه افتخار یعنى شهادت در راه وطن اسلامى خودم رسانید و سلام به برادران عزیز و مهربانم که با دعاهاى خویش مرا بدرقه نمودند. وصیت نامه خودم را شروع مى‏کنم.

درود بر امت اسلامى شهر آمل و درود بر مردم شهیدپرور آمل. هم اکنون که من به درجه‏ى والاى شهادت نائل آمدم از شما ملت همیشه در صحنه مى‏خواهم که تا آخرین قطره خون با دشمنان کافر صدامى و ضداسلام مبارزه بى‏ امان بکنید و با مشتى گره کرده بر دهان یاوه‏ گویان شرق و غرب بکوبید.

از مادر عزیزم مى‏خواهم که براى من گریه نکند و همیشه به یاد شهداى این انقلاب اسلامى باشد.

از پدر پیرِ دل خسته ‏ام مى‏خواهم که کمى استراحت کند و زیاد خود را در رنج و عذاب قرار ندهد.

از برادرانم مى‏خواهم که با تمام قدرت با دشمنان دین و کشورمان مبارزه کنند و حال که من به درجه رفیع شهادت نائل آمده ‏ام پیامى به همه دوستانم دارم که این است: و این است سرود آزادى که با خون تمامى شهداى انقلاب اسلامى نواخته مى‏شود. پس اى دوستان و برادران عزیزم! این شما هستید که آهنگ این انقلاب را نگه مى‏ دارید. پس همیشه براى نگه داشتن این انقلاب باید دست در دست هم داد تا این انقلاب همیشه سرافراز و پابرجا بماند.

دوستان من پس از به شهادت رسیدنم مى ‏خواهم حجله ‏اى بزرگ برایم درست کنید و اسم کوچه‏ مان را کوچه شهداء بگذارید و بر مزارم با صداى خود بگوئید:    »شهیدان زنده ‏اند الله ‏اکبر«

فاتحه‏ اى براى من و تمامى شهداى انقلاب اسلامى بخوانید.

»زنده و جاوید باد راه شهیدان ما«

و از شما دوستان عزیزم مى‏خواهم که این چند کلمه را بر روى سنگ قبرم بنویسید:

هر سوئى نظر کردم – هر کوئى گذر کردم – خاکستر و خون دیدم

ویرانه به ویرانه – افتاده سرى سوئى

والسلام.

 

لینک کوتاه :